Wanneer spreek je een taal vloeiend?

Misschien wil je wel vloeiend Nederlands leren spreken. Maar wat is dat precies, een taal vloeiend spreken?

Laat ik direct eerlijk zijn: ik vind ‘vloeiend een taal spreken' een lastig uitgangspunt. Vooral omdat het onduidelijk is wat het precies betekent. De een bedoelt er iets anders mee dan de ander, en het is lastig te meten. Als je af en toe nog een fout maakt, spreek je een taal dan vloeiend? En als je een accent hebt? Ik vind het ook een lastig uitgangspunt omdat het bij mezelf de lat onmogelijk hoog legt - vloeiend staat min of meer gelijk aan perfect en dat werkt niet motiverend. Ik denk daarom dat het beter is om het doel van vloeiendheid los te laten als je een nieuwe taal leert. Voor mezelf is dat in ieder geval veel beter. 

Vloeiend staat gelijk aan perfect en dat werkt niet motiverend.

Er is natuurlijk wel enige overeenstemming te vinden over wat het betekent om vloeiend een taal te spreken. Uit het woord 'vloeiend' spreekt een soort gemak. Je taalgebruik vloeit, stroomt, is zonder onderbrekingen. Vaak bedoelen mensen er ook mee dat je een taal zonder problemen verstaat. De meeste mensen zullen het er dan ook over eens zijn dat een beginner die nauwelijks te verstaan is en niet veel woorden kent een taal niet vloeiend spreekt. Iemand die zich goed kan uitdrukken, gesproken en op papier, en die zonder moeite anderen kan begrijpen, mogelijk wel.

Als we dit vertalen naar het Europees Referentiekader voor taalniveaus (het framework dat loopt van A1 naar C2) denk ik dat ‘vloeiend’ te vergelijken is met C1- of C2-niveau. Je bent dan vergevorderd. Je begrijpt zo goed als alles wat om je heen gezegd en geschreven wordt. Je kunt praten over heel veel (ingewikkelde) onderwerpen en hoeft daarbij niet lang naar woorden te zoeken. Je uitspraak lijkt op de uitspraak van een moedertaalspreker en je maakt weinig fouten als je spreekt of schrijft. Je taalbeheersing is daarmee te vergelijken met de taalbeheersing van een academisch opgeleide moedertaalspreker.

Er valt wat voor te zeggen dat C2-niveau een onhaalbaar niveau is. Niet alleen voor tweedetaalleerders, maar ook voor moedertaalsprekers. Ga maar na: ook in je moedertaal ken je niet alle woorden en alle nuances. Ook dan gebeurt het wel eens dat je naar woorden moet zoeken of een uitdrukking verkeerd gebruikt. En ook dan maak je wel eens fouten als je spreekt. Zelfs in je moedertaal bereik je dus eigenlijk nooit het állerhoogste niveau. Nog een reden om het streven naar vloeiendheid los te laten ;-)