Taalverhaal #2: Senja - Nabu academy
606
post-template-default,single,single-post,postid-606,single-format-standard,bridge-core-3.0.1,qodef-back-to-top--enabled,,qode-essential-addons-1.5,qode-page-transition-enabled,ajax_leftright,page_not_loaded,side_area_uncovered_from_content,qode-theme-ver-28.6,qode-theme-bridge,disabled_footer_bottom,qode_header_in_grid

Taalverhaal #2: Senja

Taalverhaal #2: Senja

Naam: Senja
Leeftijd: 26
Moedertaal: Nederlands
Andere talen: Duits, Engels, Frans en Spaans

Senja woont in Stuttgart en werkt daar aan een proefschrift over materiaalsimulatie van halfgeleiders. In haar dagelijks leven spreekt ze Duits (met collega’s en vrienden) en Engels (met haar vriend). Duits leren hielp haar om zich thuis te voelen in Duitsland.

Hoi Senja, jij woont en werkt in Stuttgart, Duitsland. Daar spreek je dagelijks Duits. Welk niveau heb je ongeveer, denk je? En ben je daar tevreden over?

Wat betreft woordkennis en vloeiendheid ben ik redelijk ver. Ik kan mijn werk in het Duits doen, ook als het heel technisch en inhoudelijk is. Grammatica vind ik lastiger. De werkwoorden beheers ik behoorlijk goed, maar in de lidwoorden en de naamvallen ben ik minder goed. Die heb ik namelijk nooit echt geleerd, want ik heb geen cursus gevolgd.

Ik ben tevreden met mijn niveau in het Duits. Ik kan vrijwel alles begrijpen en als ik spreek, moet ik alleen af en toe naar een woord zoeken als het over echt moeilijke dingen gaat. Maar ik merk wel dat ik de laatste tijd niet echt meer verbeter. Bijvoorbeeld die lidwoorden en naamvallen: een deel heb ik goed opgepikt, maar een deel ook nog niet. Ik vraag me af of dat nog gaat gebeuren, of dat ik daar toch echt een cursus voor moet volgen. Maar voor een cursus heb ik voorlopig geen tijd: ik wil me op mijn onderzoek en het schrijven van mijn proefschrift kunnen concentreren.

Hoe heb je het Duits leren aangepakt? Had je van tevoren een doel voor ogen?

Mijn doel was altijd om in het Duits te kunnen werken. Ik heb nooit een cursus gevolgd. Alleen op de middelbare school heb ik er les in gehad, maar ik sprak het nauwelijks toen ik hier ongeveer drie jaar geleden naartoe kwam.

Ik heb heel bewust een Duitstalige omgeving voor mezelf gecreëerd: ik heb een Duitse huisgenoot gezocht en ik heb heb vanaf dag één aan mijn baas en collega’s gevraagd of ze Duits met mij wilden spreken. Daar reageerden iedereen heel goed op. Ze waardeerden het dat ik zo mijn best deed. Ook toen ik nog niet zo goed sprak, was iedereen geduldig en hielpen ze me alleen als ik er echt niet uitkwam.

Op de middelbare school had ik niet het idee goed in talen leren te zijn. Ik haalde wel hoge cijfers, maar vooral omdat ik goed woordjes kon stampen. Tijdens een reis door Zuid-Amerika een paar jaar terug, ontdekte ik dat ik een taal leer door die te gebruiken.

Op reis heb ik toen wel eerst een cursus gevolgd om de basis onder de knie te krijgen, maar daarna heb ik me in het diepe gestort door vrijwilligerswerk te gaan doen met alleen maar Spaanstaligen. Ik moest de taal wel gebruiken en leerde zo snel. Dat heb ik met het Duits ook willen doen en dat is gelukt. En inmiddels spreek ik veel beter Duits dan Spaans. Inmiddels vind ik wel dat ik goed ben in talen leren, maar alleen in het land waar de taal gesproken wordt. Ik leer echt door te doen.

Wat is het beste dat het Duits leren je heeft gebracht?

Dat ik met heel veel nieuwe mensen kan communiceren en me daardoor thuis voel in mijn nieuwe woonplaats. En dat ik mijn werk goed kan doen. Als ik geen Duits had geleerd, had ik me hier in Stuttgart niet zo op m’n plek gevoeld. Ja, zonder Duits was ik denk ik al lang weer terug in Nederland geweest.

Wat vind je het leukst bij het leren van een nieuwe taal?

Het allerleukst vind ik om met mensen in contact te komen. Het leren op zich vind ik ook leuk: ik houd ervan om nieuwe dingen te leren en om daarin te groeien. Via de taal leer je ook meer over de cultuur van een land, vind ik. En over de regionale verschillen binnen een land.

Wat vind je het minst leuk of het lastigst?

De grammatica, en dan dus vooral de lidwoorden en naamvallen. Ik vind het ook niet leuk als ik verbeterd word, terwijl de ander me wel gewoon begrijpt. ‘Ik doe al mijn best!’, denk ik dan. Het voelt niet fijn om onderbroken te worden. Bovendien weet ik dat ik er op dat moment toch niets van leer: als ik praat, ben ik gericht op de communicatie en niet op de grammatica. Die verbetering vergeet ik dus toch weer.

Mijn vriend zweert juist wel bij die methode: hij komt uit de Verenigde Staten en hij heeft in een gastgezin Duits geleerd. Daar werd hij constant verbeterd, op elk foutje. Dat werkte voor hem heel goed en hij spreekt, zeker grammaticaal, beter Duits dan ik, maar voor mij werkt het niet.

Welke tip heb je voor mensen die nu Duits leren?

Gewoon beginnen! Zeker voor Nederlanders is dat mijn advies. De talen lijken op elkaar dus je kunt een deel van de woorden raden. Ik merkte vanaf het begin dat het op prijs gesteld werd dat ik probeerde om Duits te leren. De taal spreken van het land waar je woont en werkt is heel belangrijk. Ik heb er ook echt beter contact met Duitsers door. Dus echt, begin!

Tot slot, heb je een lievelingswoord in het Duits?

Ik heb toevallig gisteren een leuk nieuw woord geleerd: Heiterkeit. Het betekent iets als ‘vrolijkheid’ en ‘vreugde’. Een leuke betekenis, en ik vind het ook mooi klinken.


Cursus: nieuwe taal leren

duits leren